Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę(…). Gdy się modlicie (…). Kiedy pościcie(…) (Mt 6,3.5.16) 

         Zauważmy – Pan Jezus nie zachęca do modlitwy, nie przekonuje do praktykowania postu, ani też nie nakłania do dawania jałmużny. On wie, że skoro ktoś jest Jego uczniem, to modli się, pości i praktykuje jałmużnę. Te praktyki religijne wpisują się niejako w bycie katolikiem. W ich praktykowaniu zawiera się też program dobrego przeżycia Wielkiego Postu. Owszem, w tym okresie mamy obecne już w naszym życiu praktyki uczynić jeszcze lepszymi, pobożniejszymi, doskonalszymi. Warto na przykład pójść w ślady Marii, siostry Łazarza, która poświęca dla Jezusa olejek nardowy o wartości 300 denarów, co stanowi równowartość 300 ówczesnych dniówek (por. J 12,1-9). Cóż za rozrzutność – powiedział wówczas Judasz.  Cóż za hojność i miłość - powie każdy kochający Boga! W tradycji Kościoła olejek od zawsze jest symbolem modlitwy. Tak więc bądźmy w tym czasie szczodrzy i ofiarni w modlitwie. Ona nie jest stratą czasu, marnowaniem dnia.