Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy (Mk 2,5)   

     Scena uzdrawiania paralityka podpowiada wiele wniosków. Jezus leczący wpierw duszę, a potem ciało wskazuje na właściwą hierarchię w patrzeniu na człowieka. Ważne jest też Jego odwołanie się do wiary przyjaciół paralityka, zachęcające do wstawiania się przed Bogiem za bliźnimi i dzielenia się z nimi bogactwem wiary. Jeden z biblistów wskazał na jeszcze inny wątek. Otóż możne dziwić pozornie bezduszne podejście Jezusa do tego chorego.   Niepełnosprawny człowiek cierpi, a tu Chrystus wypomina mu jego grzechy… Tak jednak nie jest, gdyż najpierw pada ogromnie ważne słowo - synu. Owszem, jestem grzesznikiem, ale przede wszystkim synem! Mimo że jestem grzesznikiem, to jednak nie przestaję być synem, bo moja słabość nie przeszkadza Bogu być moim Ojcem. Wiesz o tym?