Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii! (1 Kor 9,16).

       Te słowa św. Pawła zawsze wprawiały mnie w podziw wobec jego wiary w moc łaski Bożej. Kieruje je bowiem do Koryntian, którym wcześniej wypomniał szereg grzechów, i to takich najgrubszego kalibru. Zdarzały się bowiem wśród nich: swoboda obyczajów i nieuporządkowanie seksualne posunięte aż do kazirodztwa, kłótnie kończące się rozprawami wobec trybunałów pogańskich, a także nieporządek na nabożeństwach. Aż ciśnie się na usta pytanie, czy z takimi ludźmi można budować Kościół, czy nie lepiej poszukać lepszych... Odpowiedzią Apostoła jest jednak głoszenie im Ewangelii. Św. Paweł, który sam doświadczył mocy łaski Bożej przemieniającej go z prześladowcy w wyznawcę, wie, że i Koryntianie mogą się zmienić. Czyż nie jest to potrzebne i nam?